25η Μαρτίου. Ευαγγελισμός της Θεοτόκου.

Γιορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου. Γιορτάζουμε δηλαδή χαρμόσυνη είδηση, που έφερε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ στην Παναγία, ότι ο Υιός του Θεού θα ενσαρκωθεί μέσω αυτής.
Όταν η Παναγία ρώτησε πώς είναι δυνατόν να αποκτήσει παιδί χωρίς άντρα, ο Αρχάγγελος τής είπε ότι το Άγιο Πνεύμα θα πάει σε εκείνη και με τη βοήθεια του Θεού θα γίνει η ενσάρκωση του Υιού του.
Έτσι η Παναγία συνέλαβε τον Υιό του Θεού, τον Ιησού Χριστό.

Όλα αυτά έγιναν πριν από περίπου 2008 χρόνια και πολύ σωστά έπραξε ο Πάνσοφος και τοποθέτησε το γεγονός στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Φανταστείτε το γεγονός να διαδραματίζεται στις μέρες μας.
Τα πράγματα θα ήταν κάπως έτσι:

Πρώτα-πρώτα θα του έβγαινε η πίστη ανάποδα του Θεού μέχρι να βρει παρθένα.
Αφού έβρισκε κάποια εν τέλει, ένας άγγελος θα έφερνε τη χαρμόσυνη είδηση και 5-6 δημοσιογράφοι θα διεκδικούσαν την αποκλειστικότητα της είδησης.
Η παρθένα θα έλεγε στον άγγελο ότι δεν πιστεύει στην ύπαρξη του Θεού, θα του ανέλυε την άποψή της ότι το ανθρώπινο γένος προήλθε από τον Σείριο και θα την τεκμηρίωνε και με ακλόνητα επιχειρήματα.
Έτσι, ο άγγελος, θα αναγκαζόταν να πει ότι είναι απεσταλμένος από τον Σείριο και έχει ως αποστολή να εμφυτεύσει ένα έμβρυο από ένα γενετικά εξελιγμένο είδος ανθρώπων που έχει τη δυνατότητα να κάνει θαύματα.
Η παρθένα θα δεχόταν αμέσως να υποβληθεί στη διαδικασία και την εξέλιξη της υπόθεσης θα την παρακολουθούσαμε στην εκπομπή του Χαρδαβέλλα όπου, ειδικοί ουφολόγοι-Σειρολόγοι, θα μας ανέλυαν εκτενώς τον τρόπο με τον οποίο ταξίδεψε ο άγγελος από τον Σείριο ως τη Γη.
Επίσης, ο Ευαγγελάτος θα μας παρουσίαζε το θέμα με αποδείξεις και ντοκουμέντα από κρυφές κάμερες, ενώ στα διαφημιστικά διαλείμματα, θα έπεφτε τρέιλερ από την εκπομπή της Τατιάνας που, ως άλλη Όπρα Γουίνφρεϊ, θα φιλοξενούσε την παρθένα στην εκπομπή της και θα ανέλυε την ηθικοκοινωνική πλευρά του γεγονότος.

...

Το μανιφέστο του blogger.

1. Τα blogs είναι διάλογος - ελεύθερος ανεμπόδιστος διάλογος ανάμεσα σε πολίτες.

2. Τα blogs είναι μια πρόσκληση σε διάλογο, σε διαφωνία, και επικοινωνία.

3. Τα blogs δεν κέρδισαν το ενδιαφέρον της κοινωνίας επειδή λένε ψέματα συκοφαντούν. Το κέρδισαν επειδή η κοινωνία έχει ανάγκη από μια αυθεντική φωνή.

4. Τα blogs είναι το δικαίωμα του καθενός να εκφέρει την άποψή του. Δεν υπάρχουν “ενημερωτικά” και “μη ενημερωτικά” blogs. Μέσα από το διάλογο όλοι κάτι μαθαίνουμε.

5. Τα blogs δεν τα γράφουν επαγγελματίες - τα γράφουν πολίτες. Μπορεί να αξιοποιούν την όποια επαγγελματική τους εμπειρία, μπορεί και όχι.

6. Ο blogger δεν χρησιμοποιεί εθνικούς πόρους (όπως οι τηλεραδιοσυχνότητες), και συνεπώς δεν μπορεί να μπαίνει σε καλούπια ο τρόπος και το περιεχόμενο της έκφρασής του. O blogger αξιοποιεί το απεριόριστο μέγεθος του παγκόσμιου Δικτυακού ιστού για να εκφράσει και τη δική του άποψη.

7. Η Πολιτεία, τα Media, οι επιχειρήσεις, και όλοι οι θεσμοθετημένοι οργανισμοί της Ελληνικής κοινωνίας, αξίζει να παρακολουθούν τους bloggers και τον διάλογο τους. Ακόμα καλύτερο θα είναι να συμμετέχουν ισότιμα σε αυτόν το διάλογο. Θα μπορέσουν και οι ίδιοι να γίνουν σοφότεροι μαθαίνοντας την άποψη του απλού πολίτη, αντί να προσπαθούν να την περιορίσουν στα δικά τους καλούπια.

8. Το δικαίωμα του blogger να γράφει ελεύθερα την άποψή του είναι ιερό. Αν με αυτά που γράφει καταπατά συγκεκριμένες νομοθετικές διατάξεις, υπάρχουν νόμιμες διαδικασίες για την δίωξή του.

9. Στο βαθμό που δεν παραβιάζει με σαφή τρόπο διατάξεις του νόμου, η ανωνυμία είναι δικαίωμα του blogger.

Με πολύ νόημα και χωρίς λογοκρισία.

Πόσο μαλάκας είσαι


Goin' Through


Εδώ είμαι πάλι, με το δεξί περνώ και πάλι τη σκυτάλη
κι ανοίγω τρύπα στο δικό σου το κεφάλι
σου φέρνω ζάλη αλλά και σύγχυση μεγάλη,
τόσο μεγάλη όσο δεν έχεις νιώσει άλλη..
δε με γουστάρεις, μήπως θα ήθελες μια πίπα να μου πάρεις ?
Σιχαίνεσαι το στυλ μου και φρικάρεις,
μα κατά βάθος μ\' αγαπάς και με κοπιάρεις.

Μαζί μου ασχολείσαι, ποσό μαλάκας είσαι
αν όντως δεν γουστάρεις σου δείχνω τι να πάρεις,
ανήλικος αν είσαι τα αυτιά σου τώρα κλείσε,
το όνομα μου σβήσε ξένος είμαι ξένος είσαι.

Ζήλια κόντρες μίσος, παντού υπάρχει μίσος,
στους δρόμους στις φαμίλιες και στις ψυχές μας ίσως,
ίσως να 'ναι αργά, εγώ όμως το φωνάζω
τα νερά πάλι ταράζω και το στύλ μου δεν αλλάζω,
χρόνια σας ακούω να μιλάτε για ότι κάνετε,
στα αυτιά όμως τα λόγια σας ακούω σαν να κλάνετε,
ποτέ σας δεν με φτάνετε μιλάω από πρώτο χέρι,
είμαι ο γιος του ανέμου σαν το Κώστα τον Κεντέρη
στα 2 μικρά σου μάτια η εικόνα μου μεγάλη,
μ' είχες χάσει για 2 χρόνια μα εδώ είμαι και πάλι
έτοιμος για κραιπάλη οπλίζω τη σκανδάλη
κι ουρλιάζω μες τη νύχτα όπως κάνει το τσακάλι,
αλήθεια δεν με νοιάζει αν απόψε είσαι φτιαγμένος,
αν νομίζεις τελικά πως είμαι διεφθαρμένος ,
ένας mc ακόμα πουλημένος, μολυσμένος
ήσουν και θα είσαι στη ζωή μου ένας ξένος.

Μαζί μου ασχολείσαι, ποσό μαλάκας είσαι
αν όντως δεν γουστάρεις σου δείχνω τι να πάρεις,
ανήλικος αν είσαι τα αυτιά σου τώρα κλείσε,
το όνομα μου σβήσε ξένος είμαι ξένος είσαι.

Βάστα γερά και δώσε βάση,
τα πράγματα περάσαν φίλε μου σε άλλη κλάση,
το πνεύμα σε Α' επίπεδο διώχνει τη λήθη και το λήθαργο,
το αυθεντικό βγήκε μπροστά αλλάζει όλο το σκηνικό,
άσε τα σάλια, σκουπίσου λίγο
όταν σε ξεμπροστιάζω μου λές όλο πρεπε να φύγω
αν είσαι μάγκας πέστα μας μπροστά μας,
τα πίσω λόγια φέρνουν διεισδύσεις
και εμείς από την πλευρά μας θα στις δώσουμε,
θα ικανοποιηθείς τη λύση βρήκαμε απόψε για να γιατρευτείς,
αφού το ήθελες πολύ για να σωθείς
έτσι απλά και όμορφα στις φιλικές κουβέντες τελειώνουν όλα φρόνιμα,
βάλε μυαλό όσο έχεις καιρό,
σταμάτα τη μουρμούρα σου και τον εγωισμό,
τη μια φορά στη χάρισα την άλλη δεν μπορώ
ξένος είμαι, ξένος είσαι και όπου είσαι θα σε βρω.

Μαζί μου ασχολείσαι, ποσό μαλάκας είσαι
αν όντως δεν γουστάρεις σου δείχνω τι να πάρεις,
ανήλικος αν είσαι τα αυτιά σου τώρα κλείσε,
το όνομα μου σβήσε ξένος είμαι ξένος είσαι.

Στίχοι με ουσιαστικό νόημα.

Μια συγγνώμη


Goin' Through


Μια συγγνώμη από μόνη συγκυρίες τελειώνει
Σκέψεις και λόγια παγώνει, αλήθεια ή ψέμα φανερώνει
Αφήνει στόματα ανοιχτά δίνει στο κόσμο χαρά
άλλους θα στεναχωρήσει σκέψεις βγάζει μπροστά
Υπάρχει λόγος να την πεις αν σε βολεύει θα την δεις εύκολη δικαιολογία να μπορέσεις να σωθείς.
Κόβει αμέσως κρητικιές, αφήνει μόνο αν θες
Μπλέκει, λύνει υποθέσεις σε σχέσεις του χθες
Είναι πολύ σημαντική, γλιτώνει κόσμο στη στιγμή ανόητοι και γνωστικοί, φίλοι και εχθροί πάρα πολύ
Δεν την προσφέρουν σωστά και έχει γίνει άνοστη κάθε λέξη σου και φράση νιώθω ότι είναι άγνωστη.
Τη συγγνώμη να προσφέρεις όταν έχει συνοχή
Στο νου και στην ανάσα να κυλάει αληθινή
Μη γίνεσαι δειλός άσε μακριά τη ντροπή
Nivo και Ισορροπιστής δίνουν νέα τροπή

Μια συγγνώμη χίλια ιδανικά –Συγγνώμη-
Και δε τη σέβεσαι καθόλου πια -Συγγνώμη-
Μην την κουράζεις είναι δανεικιά -Συγγνώμη-
Και την μοιράζεις απλόχερα -Συγγνώμη-
Είναι η αξία της πολλά λεφτά -Συγγνώμη-
Λέξη που καίει όπως η φωτιά -Συγγνώμη-
Μην τη σκορπάς από συνήθεια -Συγγνώμη-
Σαν μια κουβέντα που ειν' ηλίθια -Συγγνώμη-

Πεθαίνει η συγγνώμη στα χείλη και στα στόματα
Αφήνει την πνοή της στης ψευτιάς τα χαρακώματα
Χιλιάδες τα ονόματα, μέσα στο κατάλογο
Φιλίες που τελειώνουν με τρόπο παράλογο
Συγγνώμη είναι λέξη που γεννιέται το βράδυ
Όταν ο ήλιος δύει, εκεί που ο ήλιος παύει
Εκεί που η ψυχή προστάζει τα χείλη
Και δάκρια λερώνουν της καρδιάς το μαντήλι
Κάποιοι φίλοι μου το μάθανε και δεν το ξεχνάω
Όσο ζω μ' αυτό θα κοιμάμαι και μ' αυτό θα ξυπνάω
Ξενυχτάω τα βράδια και είναι αυτό που ζητάω μια συγγνώμη από αλήθεια αληθινά λαχταράω
Χρειάζεται κότσια να βρεις θάρρος ν' αντέξεις πριν με σάλια και ψέματα τα χείλη σου βρέξεις
Κάποιες λέξεις αξίζουν να 'χουν δράση σωτήρια ή λοιπόν τις πουλάς για 30 αργύρια

Δεν φτάνει μια συγγνώμη να μου αλλάξεις γνώμη
Δεν φτάνει ένα ψέμα να σμίξουνε οι δρόμοι
Συγγνώμη λες δεν το 'θελα , εγώ όμως σου πρόσφερα ό,τι είχα απλόχερα και εσύ μου λες συγγνώμη
Δεν γίνεται δεκτή γιατί είναι απλά μια λέξη που την κατάντησες φτηνή
Δεν νιώθεις το γιατί, άσε τις ιστορίες ανόητες δικαιολογίες οι πράξεις είναι που μετράνε απλά στην τελική
Θέλω να σε συγχωρήσω, να σ' αφήσω να γυρίσω πίσω
Δεν υπάρχει εμπιστοσύνη πλέον χάθηκε και εκείνη
Μάταια τα δάκρυα σου αυτό τα λάθη σου δε σβήνει
Δεν γίνεται, δεν πάει, το γυαλί πια δεν κολλάει
Και αυτή σου υποκρισία πάνω απ' όλα μου τη σπάει
Ας σκεφτόσουν ότι έκανες πρι9ν το έκανες
Τώρα μια σχέση πέθανες και ελπίζω να έμαθες από τι έπαθες

Δεν είναι τραγούδι αυτό που ακούς
Είναι η αλήθεια
Έχω μαζέψει συγγνώμες τόσες όσες και οι γνώμες
Μια λέξη, μια συγγνώμη ακόμη, πες την με την ψυχή όχι με τα χείκη και το στόμα
Μια συγγνώμη ακόμη πες τη με τα μάτια και όταν τη λες να είσαι εκεί
Όχι συγγνώμη απ' το τηλέφωνο
Όχι άλλα γραπτά μηνύματα στο κινητό
Όχι ψέμα
Όχι, όχι, όχι
Μην την σκοτώνεις, μην την σκοτώνεις
Τη Συγγνώμη

Μπαλάντα για τους ποιητές που δεν οδηγούνε

Του Νίκου Δήμου

Μπαλάντα για τους ποιητές που δεν οδηγούνε

Οι ποιητές είναι άνθρωποι αυτόνομοι.
Όμως – περίεργο – προτιμούν τα ετεροκίνητα από τα αυτοκίνητα.
Οι περισσότεροι ποιητές που ξέρω, δεν οδηγούν.

Πολύ καλοί ποιητές.

Προτιμούν να τους μεταφέρουν άλλοι, σαν δέματα.
Χρησιμοποιούν λεωφορεία, ταξί, τρένα, μετρό.

Δεν ξέρουν την ηδονή του να φεύγεις χωρίς προορισμό,
του να σταματάς όπου εσύ θέλεις,
να αλλάζεις διαδρομή με βάση την επιθυμία της στιγμής.
Να βλέπεις έναν μικρό ξεχασμένο παράδρομο,
και να χάνεσαι στο άγνωστο.

Δεν οδηγώ σημαίνει παραιτούμαι
από την μέθη της ευθείας και την χορογραφία της στροφής.
Δεν οδηγώ σημαίνει αρνούμαι
το μηχανικό σώμα που προεκτείνει το δικό μου και το εξακοντίζει.
Δεν οδηγώ σημαίνει αγνοώ
την σημασία που δίνει η κίνηση και η μουσική στο τοπίο.

Απαρνούμαι το άσπρο άτι, το άρμα μου το τέθριππο,
τον αέρα στα μαλλιά.

O ποιητής, αυτόνομος ήρωας,
δεν θα έπρεπε να οδηγεί μόνον αυτοκίνητο αλλά και αεροπλάνο,
έστω, ένα μικρό μονοκινητήριο,
σαν τον Saint Exupèry,
για να κινείται ελεύθερα σε τρεις διαστάσεις.

Ύψος, ύψος!

Την εποχή που ο άνθρωπος συλλαμβάνεται, γεννιέται, ζει, πεθαίνει σε αυτοκίνητο,
οι ποιητές δεν οδηγούν.

Αλλά ίσως να μην είναι τυχαίο:
Ίσως γι αυτό να γίνονται καλύτεροι
ποιητές.

Ανέκδοτο (?)

Μια ηλιόλουστη μέρα σε ένα μακρινό και παρθένο δάσος ,την ώρα που οι δροσοσταλίδες έσταζαν υπομονετικά από τα φύλα των αιώνιων δένδρων στο σκουροκόκκινο χώμα χαρίζοντας του την δροσιά της νύχτας , δύο ανυποψίαστα - τυφλά ζώα «τρακάρουν» το ένα με το άλλο σπάζοντας την γαλήνια σιωπή της μητέρας φύσης. . .

Τα δύο ζώα ήταν ένα λαγουδάκι και ένα φίδι.

Κουτουλάνε λοιπόν και φωνάζουν τρομαγμένα. . .

«ΩΧ !!! Τι έγινε, τι είσαι εσύ ,μα καλά τυφλός είσαι ???»

Απαντούν και τα δύο ταυτόχρονα «Ναι !!!Τυφλός είμαι !!!». . .

Τότε τους ήρθε μια ιδέα . . .

Να μην πουν τι είναι αλλά να ψαχουλέψει το ένα το άλλο και να μαντέψουνε . Όποιο ζωάκι έβρισκε τι ζώο είναι το άλλο θα του ανήκε και η περιοχή .

Ξεκινάει πρώτο το φίδι . . .

Αρχίζει να τρίβεται και να κυκλώνει το λαγουδάκι προσπαθώντας να καταλάβει τι ζωάκι είναι . . .

Μετά από μερικά δευτερόλεπτα λέει το φίδι

«είσαι τρυφερό , έχεις χαριτωμένα δοντάκια ,έχεις απαλό τρίχωμα ,είσαι ζεστό και όση ώρα τρίβομαι πάνω σου γουργουρίζεις . . . ΑΑΑ !Το βρήκα !!!!! Είσαι λαγουδάκι !!!!!» .

Ναι είμαι λαγουδάκι είπε ο λαγός . Σειρά μου τώρα

Αρχίζει να πασπατεύει ο λαγός το φίδι , να το μυρίζει , να το ζουλάει . . .

Μετά από μερικά δευτερόλεπτα λέει ο λαγός

«Είσαι γλοιώδες , σέρνεσαι , έχεις παγωμένο αίμα , έχεις τεράστιο στόμα , έχεις μια τεράστια γλώσσα και στο στόμα σου έχεις δηλητήριο

ΑΑΑΑ!!!! Το Βρήκα !!!!! Είσαι δημοσιογράφος !!!!

Αντικειμενική άποψη.

Πόσο αντικειμενική μπορεί να είναι μια άποψη από τη στιγμή που η ίδια η έννοια της σωστής άποψης είναι εντελώς υποκειμενική; Υπάρχουν άραγε και λάθος απόψεις; Μπορείς, από τη στιγμή που ξέρεις ότι η άποψη δεν είναι παρά η νοητική οπτική γωνία ενός ατόμου για μια κατάσταση, να χαρακτηρίσεις μια άποψη λανθασμένη;
Κάντε ένα πείραμα... Πείτε σε έναν φίλο σας να καθίσει στο τραπέζι. Τοποθετήστε στο κέντρο του τραπεζιού ένα ποτήρι με φραπέ και φροντίστε το καλαμάκι να είναι με κατεύθυνση τον τοίχο στην δεξιά πλευρά του φίλου σας... Καθίστε τώρα απέναντι από τον φίλο σας.
Τι παρατηρείτε;
Το καλαμάκι, που ο φίλος σας το βλέπει να έχει κατεύθυνση προς τα δεξιά, εσείς το βλέπετε προς τα αριστερά. Κουβεντιάστε το και επιχειρηματολογήστε με βάση αυτού που βλέπετε... Το πιθανότερο είναι να μη καταλήξετε πουθενά... Ο κάθε ένας θα ισχυρίζεται ότι λέει το σωστό και θα έχει και δίκιο...
Ποιος λοιπόν μπορεί να πει ότι η δική του άποψη είναι σωστή και του άλλου είναι λανθασμένη, από τη στιγμή που δεν έχει την ίδια οπτική γωνία με αυτόν που εκφέρει την άλλη άποψη; Υπάρχει άραγε πιο υποκειμενικό πράγμα από την αντικειμενική άποψη;

Χωρίς προορισμό.

Είναι η πρώτη φορά, από τότε που δημιουργήθηκε αυτό το blog, που ξεκινάω να γράφω χωρίς να έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Περίεργο το αίσθημα του να γράφεις χωρίς να ξέρεις από πριν αυτά περίπου που θα γράψεις... Είναι σαν να ξεκινάς ένα ταξίδι χωρίς πυξίδα και με άγνωστο προορισμό... Ξεκινάς, αφήνεσαι, απολαμβάνεις το ταξίδι κι όπου σε βγάλει. Δεν έχει σημασία που θα σε βγάλει... Σημασία έχει να απολαύσεις τη διαδρομή, όση κι αν είναι η διάρκειά της... Και σίγουρα, σε ένα ταξίδι χωρίς συγκεκριμένο προορισμό, απολαμβάνεις καλύτερα τη διαδρομή. Κάθε λεπτό αυτής της διαδρομής είναι ξεχωριστό επειδή δεν σκέφτεσαι τον προορισμό. Αυτή είναι η πραγματική μαγεία του ταξιδιού... Είτε αυτό είναι ένα ταξίδι στον κόσμο μας, είτε είναι ένα ταξίδι στον κόσμο των λέξεων.

Περί... μαλακίας.

Μια ενδιαφέρουσα άποψη περί... μαλακίας.


Πηγή: http://www.websloth.gr/


Γιατί οι άνθρωποι αυνανίζονται;


Εισαγωγή-Σύλληψη:

Προ ολίγων ημερών, πολύ λίγων όμως(χθες συγκεκριμένα), έπεσε στα χέρια μου ο Παπαλάνγκι. Δεν είναι το ξάδερφάκι μου από την Ανδαλουσία αυτός που πήγε να πέσει από τις σκάλες και τον σήκωσα, βιβλίο είναι. Για να είμαι πιο σαφής έπεσε το βιβλίο στα χέρια μου την ίδια στιγμή που στα χέρια του βιβλιοπώλη έπεφταν 5 ευρώ. Εκεί διάβασα κάτι το οποίο αποτελεί το έναυσμα για τη νέα επιστημονική θεωρία μου που συσχετίζεται με τον τίτλο του παρόντος άρθρου.

Για όσους δε θυμούνται λοιπόν (μιας και κάποιο απόσπασμα από αυτό πρέπει να το είχαμε κάνει στο δημοτικό όσοι έχουμε παρόμοια ηλικία), το βιβλίο περιλαμβάνει τους (μεταφρασμένους φυσικά) λόγους ενός φύλαρχου ιθαγενών στα νησιά Σαμόα της Πολυνησίας, οι οποίοι καταπιάνονται με την κριτική της ζωής του σύγχρονου πολιτισμένου ανθρώπου, μετά από ταξίδι του εν λόγω φύλαρχου στην Ευρώπη. Παπαλάνγκι είναι η ονομασία που δίνει στο σύγχρονο άνθρωπο και σημαίνει ο λευκός, ο ξένος. Κυριολεκτικά σημαίνει αυτός που διαπέρασε τον ουρανό. Όταν ο πρώτος λευκός έφτασε στα νησιά Σαμόα με ιστιοφόρο, οι ιθαγενείς νόμισαν πως το άσπρο ιστιοφόρο στο μακρινό ορίζοντα ήταν μια τρύπα στον ουρανό μέσα από την οποία ο λευκός ήρθε κοντά τους. Ότι διαπέρασε δηλαδή τον ουρανό (τι επίπεδο είναι αυτό, ανατρίχιασα!)

Εκτός των άλλων λοιπόν, ο φύλαρχος υποστηρίζει το εξής όμορφο(σε δική μου ελεύθερη μετάφραση): Η συνήθεια του σύγχρονου ανθρώπου να ντύνεται και να κρύβει τη σάρκα του από τη θέα των υπολοίπων τον έχει κάνει να έχει μεγάλη λαχτάρα να δει ένα γυμνό όμορφο σώμα. Το σκέφτονται συνεχώς και διαρκώς
μιλούν για την ομορφιά του ανθρώπινου κορμιού.

Εγώ θα το προχωρούσα λίγο περισσότερο και θα έλεγα ότι το σεξ σήμερα έχει γίνει είδος πολυτελείας από πρωταρχική και πρωτόγονη ανάγκη που ήταν κάποτε. Αυτό δεν είναι όμως αναγκαστικά κάτι κακό.

Μαθηματική τεκμηρίωση βασισμένη στη λογική επιχειρηματολογία:

Και εξηγούμαι αναπτύσσοντας παράλληλα τη συγκλονιστική θεωρία μου:
(Ως λάτρης της οικουμενικής θεώρησης των πραγμάτων προειδοποιώ ότι δανείζομαι στοιχεία από διάφορους κλάδους της επιστήμης για να πλαισιώσω τη θεωρία μου. Εξ ου και οι αναφορές σε διάφορα άσχετα μεταξύ τους πράγματα. Μην ξεχνάμε ότι δεν υπάρχει παρθενογένεση.)

Το ντύσιμο είναι στοιχείο εξέλιξης υποτίθεται, σωστά; Εκτός κι αν είναι κανείς που προτιμά να βγαίνει ολόγυμνος έξω με -20οC. Αποτελεί μάλιστα πολιτισμικό στοιχείο από τη στιγμή που ο άνθρωπος δεν αρκέστηκε στο να φοράει πάνω του δέρματα ζώου, αλλά με βάση την καλαισθησία του δημιούργησε
τη μόδα: φουστίτσα, μπλουζίτσα, παντελόνια, η επανάσταση του τζιν, καμπάνες, Christian Dior, hairstyle και αφροί ξυρίσματος. Εφόσον λοιπόν:
το ντύσιμο αποτελεί στοιχείο πολιτισμού (1)
το ντύσιμο αύξησε την επιθυμία μας για σεξ (2)

Από (1) και (2) και σύμφωνα με τη μαθηματική λογική καταλήγουμε στην:
Η αυξημένη επιθυμία μας για σεξ είναι στοιχείο πολιτισμού (3)

Κι εδώ κρύβεται μια μεγάλη αλήθεια αγαπητοί και αγαπητές μου. Σύμφωνα με τις θεμελιώδεις οικονομικές θεωρίες του Adam Smith και με βάση το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης είναι γνωστό ότι:
όταν κάτι έχει αυξημένη ζήτηση ανεβαίνει η τιμή του (4)

Επίσης λόγω πληθωρισμού και δομής της σημερινής κοινωνίας είναι ολοφάνερο ότι:
Όταν ανεβαίνει η τιμή κάποιου προϊόντος όλο και λιγότεροι καταναλωτές μπορούν να το αποκτήσουν (5)

Από (4) και (5) συμπεραίνουμε ότι:
Όταν κάτι έχει αυξημένη ζήτηση τότε όλο και λιγότεροι μπορούν να το αποκτήσουν (6)

Αν κάπου χαθήκατε ξαναδιαβάστε ως εδώ γιατί αυτό που ακολουθεί είναι πολύ σημαντικό. Από τις σχέσεις (3) και (6) προκύπτει ότι:

Το σεξ, η αυξημένη επιθυμία για το οποίο είναι στοιχείο πολιτισμού, είναι προσιτό όλο και σε λιγότερους ανθρώπους σήμερα.

Θεϊκό έτσι; Αν σας δουλεύουν οι φίλοι και οι γνωστοί σας που έχετε μείνει στην αγαμία, απαντήστε τους ότι η αγαμία είναι στοιχείο πολιτισμού και αποστομώστε τους. Έτσι είναι τα πράγματα παιδιά. Πάντα σ' αυτόν τον κόσμο κάποιοι θα πηδάνε. Όσο εξελισσόμαστε αυτοί οι κάποιοι θα γίνονται όλο και πιο λίγοι αλλά θα πηδάνε όλο και περισσότερο. Και όλο και περισσότεροι άνθρωποι θα καταλήγουν στη μογγολοποίηση και θα πεθαίνουν παρθένοι.

Κι εδώ πάρτε χαρτί και μολύβι γιατί θα πω κάτι πολύ πνευματώδες:
Ο πολιτισμός είναι σαν τον καπιταλισμό, με τη διαφορά ότι στον πρώτο ο πιο ισχυρός πηδάει, ενώ στο δεύτερο ο πιο ισχυρός απλά υπερισχύει. (Αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει και σλόγκαν για κομμουνιστική εκστρατεία με θέμα "κάντε πολιτισμό όχι καπιταλισμό, τουλάχιστον εκεί πηδάμε κιόλας")

Ανάλυση συμπερασμάτων από κοινωνική σκοπιά:

Είναι λοιπόν πασιφανές ότι μετά από τα συγκλονιστικά και ανατριχιαστικά αυτά συμπεράσματα προκύπτει εύκολα το γιατί οι άνθρωποι αυνανίζονται. Γιατί όταν δε μπορείς να ανήκεις στους λίγους ισχυρούς που πηδάνε, αναγκαστικά θα καταφύγεις στη μαλακία. Δεν είναι κακό. Αρκεί να συνειδητοποιήσεις γρήγορα ότι είσαι καθυστερημένος και ότι δεν πρόκειται να πηδήξεις. Δε χάνεις και πολύτιμο χρόνο σε ανώφελες προσπάθειες για την κατάκτηση του άλλου φύλου. Εξάλλου όπως αποδείχθηκε ο αυνανισμός - απόρροια της αυξημένης επιθυμίας για σεξ, που όμως μένει μόνο στην επιθυμία - είναι στοιχείο πολιτισμού. Τώρα δεν είσαι απλά μαλάκας, είσαι πολιτισμένος. Και το "πολιτισμένος" είναι αναμφισβήτητα πολύ πιο κυριλέ χαρακτηρισμός από το "μαλάκας".

Είναι αυτονόητο ότι η μαλακία αυξάνεται σε ποσότητα(οι μαλάκες πληθαίνουν) και ποιότητα(οι μαλάκες γίνονται όλο και μεγαλύτεροι μαλάκες) με το χρόνο. Δεδομένων πειραματικών μετρήσεων απεδείχθη ότι η αύξηση αυτή της μαλακίας είναι εκθετική. Για πολύ μεγάλο χρόνο τείνει στο άπειρο, κάτι που δείχνει ότι σαν ανθρωπότητα οδεύουμε προς την κατάσταση της ολικής μαλάκυνσης. Για t=0 που είναι και η ελάχιστη τιμή του χρόνου(αρχή δημιουργίας του σύμπαντος) η μαλακία παίρνει την αρχική της τιμή M=1, που είναι και το ελάχιστο της συνάρτησης. Αυτό αποδεικνύει ότι κάποιος μαλάκας έβαλε το χεράκι του για να γίνει το Big Bang. Μήπως υπάρχει ζωή ΠΡΙΝ από τη δημιουργία του σύμπαντος; Ε, μην περιμένετε να τα μάθετε όλα από ένα μόλις άρθρο!

Η μαλακία λοιπόν, από τότε που το σεξ έγινε αντικείμενο πολιτισμού, εφευρέθηκε αρχικά από τους αδαείς και αποτυχημένους που δε μπορούσαν να βρουν ερωτικό σύντροφο. Με την πάροδο του χρόνου όμως μετατράπηκε σε τέχνη και σήμερα οι άνθρωποι που είναι πλήρως συμβιβασμένοι με αυτήν προσπαθούν να την απολαμβάνουν όπως κάνουν πχ, με τη μουσική ή το σινεμά: Δημιουργούν κατάλληλες συνθήκες, ατμόσφαιρα, αγοράζουν αξεσουάρ, αυνανίζονται δημοσίως κλπ

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το πόσο έχει εισχωρήσει ο αυνανισμός στην καθημερινή ζωή ακόμα και όσων δεν αυνανίζονται αναγκαστικά. "Τι γίνεται ρε μαλάκα;", είναι η πρώτη έκφραση που φεύγει από τη στοματική σας κοιλότητα όταν αντικρίζετε τον κολλητό ή την κολλητή σας. Οι βορειοελλαδίτες το λένε και πιο χαριτωμένα: "Τι έγινε ρε μαλλλάκα;". Περιττό να πούμε βέβαια ότι η καθημερινή χρήση του μαλάκα στην ελληνική γλώσσα είναι στοιχείο πολιτισμού.

Όλη η νεότερη οικονομία σήμερα στηρίζεται στην ψευδαίσθηση που σου δημιουργούν οι διαφημίσεις ότι η τάδε σέξι μοντέλα ή ο τάδε σέξι μοντέλος μπορεί να γίνει δικός σου. Δηλαδή στην ψευδαίσθηση ότι δεν ανήκεις σε αυτούς που τον παίζουν, αλλά σε εκείνους που πηδάνε, η που θα μπορούσαν να το κάνουν. Σκεφθείτε πόσα υλικά αγαθά σχετίζονται με το σεξ ή τη θέληση γι' αυτό:

Ρούχα - Καλλυντικά (Για να έχετε ελπίδες)

Τσιγάρα - Ποτό (Για να φτιάξετε στυλ)

Ναρκωτικά (Για τυχόν αποτυχία)

Πορνοταινίες, δονητές και λοιπά είδη sex shop (Για συνειδητοποιημένη αποτυχία) και πολλά άλλα φυσικά που δεν έχει νόημα να τα αναφέρουμε ΖΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΗΣ ΜΑΛΑΚΙΑΣ!

Απόδειξη της ισχύος της θεωρίας με παραδείγματα από την καθημερινότητα:

Όσο ο πολιτισμός και τα διάφορα παράγωγά του(επιστήμη, τεχνολογία, τέχνες, κλπ) προάγονται και βελτιώνονται τόσο πιο πολλοί μαλάκες θα υπάρχουν. Από την ανωτέρω πρόταση είναι εύκολο να συμπεράνουμε ότι η μεταφορική έννοια της λέξης μαλάκας δε δώθηκε τυχαία. Είναι όλα κανονισμένα παιδιά. Γιατί με την πολιτισμική πρόοδο δεν αυξάνουν μόνο οι κυριολεκτικοί μαλάκες αλλά και οι μεταφορικοί, οι λεγόμενοι σουρεάλ μαλάκες, οι ηλίθιοι.

Όσο πιο πολύ προχωράει η επιστήμη (ή η τέχνη), τόσο περισσότεροι είναι αυτοί που δεν την καταλαβαίνουν. Αυτό οφείλεται στην εκθετική αύξηση του μαλάκα. Εξ ού και η έκφραση "Είστε μαλάκες, δεν καταλαβαίνετε από τέχνη!". Όσο πιο σύγχρονη είναι μια επιστημονική θεωρία (ή ένα καλλιτεχνικό ρεύμα) τόσο πιο δύσκολα μπορεί ο κοινός θνητός(μαλάκας) να την κατανοήσει και τόσο πιο έντονες αντιδράσεις προβάλλει. Αυτό έχει διαπιστωθεί ιστορικά: Υπήρξε κανένας που να μην κατάλαβε τη χρησιμότητα του τροχού κάτι εκατομμύρια χρόνια πριν; Σαφώς και όχι. Γιατί τότε η μαλακία βρισκόταν σε πρώιμο στάδιο. Υπήρξε κανείς που δεν κατανόησε με την πρώτη τη γενική θεωρία της σχετικότητας του Einstein; Σχεδόν όλη η επιστημονική κοινότητα της εποχής. Χρειάστηκαν χρόνια για να κατανοηθούν τα βασικά και ακόμα και σήμερα, έναν αιώνα (παρά κάτι ψιλά) μετά, εξάγονται συμπεράσματα.

Θα έλεγε κανείς ότι είμαστε καταδικασμένοι και καταραμένοι, εφόσον η μαλακία (είτε με τη στενή έννοια του αυνανισμού είτε με τη μεταφορική της ηλιθιότητας) συμβαδίζει με την εξέλιξη. Άραγε ο άνθρωπος μαλακίζεται επειδή πρέπει να εξελιχθεί ή εξελίσσεται γιατί του αρέσει να μαλακίζεται;

Είμαι ρατσίστρια...

Ρατσιστής θεωρείται συνήθως ένας άνθρωπος που απεχθάνεται κάποιους ανθρώπους για το χρώμα δέρματος τους, την εθνικότητα τους και τη θρησκεία τους...
Ρατσιστής μπορεί να θεωρηθεί επίσης και κάποιος που εκφράζει ένα είδος απέχθειας ή απαξίωσης στα άτομα τα οποία έχουν κάποια σωματική ή νοητική αναπηρία...
Εγώ θεωρώ ρατσιστή όποιον απεχθάνεται κάποιους ανθρώπους ακόμα και για τις πεποιθήσεις τους, για την ιδεολογία τους, για τη συμπεριφορά τους...
Συνεπώς, είμαι ρατσίστρια επειδή απεχθάνομαι τους ρατσιστές!

Ουσία ή περιουσία;

Που είναι η ουσία; Μήπως στην περιουσία; Γιατί μερικοί βρίσκουν την ουσία στο να αποκτήσουν περιουσία; Γιατί μερικοί προτιμούν να έχουν σχέσεις ερωτικές/φιλικές με άτομα χωρίς ουσία, αλλά με μεγάλη περιουσία; Γιατί να είναι η περιουσία η μοναδική ουσία τού ανθρώπου και μην είναι η ουσία η μοναδική τού περιουσία;
Γιατί κάποιος που είναι φτωχός και ανόητος χαρακτηρίζεται ως ανόητος, ενώ ένας πλούσιος και ανόητος χαρακτηρίζεται απλώς ως πλούσιος;
"Που είναι η ουσία; Μήπως στην περιουσία; " αναρωτιέμαι ξανά, αλλά απάντηση δεν μπορώ να δώσω...

Πολιτική κουζίνα.

Μπορεί η πολίτικη κουζίνα να είναι ξακουστή για τα φαγητά της, αλλά η πολιτική κουζίνα είναι ξακουστή για τα μαγειρέματα της! Οι 300 βουλευτές, μπροστά στο φούρνο του κοινοβουλίου, δοκιμάζουν (με κίνδυνο να γίνει η χώρα παρανάλωμα του πυρός από τη θράκα) τις ικανότητές τους στο μαγείρεμα πάνω από την μεγάλη κατσαρόλα της πολιτικής. Μαγειρεύουν, μαγειρεύουν, μαγειρεύουν και μετά τρώνε, τρώνε, τρώνε... Κι ύστερα ξαναμαγειρεύουν και ξανατρώνε... Και ποτέ δε χορταίνουν!

Λατινικά άνευ διδασκάλου.

Τί θα γίνει πια με αυτά τα ΜΜΕ; Ας τους πει κάποιος ότι δεν είναι υποχρεωμένοι όλοι οι αναγνώστες/ακροατές/τηλεθεατές να γνωρίζουν Λατινικά! Έχουμε φτάσει σε σημείο να παρακολουθούμε ειδήσεις κρατώντας τα λεξικά ανά χείρας! Κοντεύουν να είναι περισσότερες οι λατινικές φράσεις από τις ελληνικές!


Φράσεις όπως:

Casus belli
Scripta manent
Veto
Status quo
Ante bellum
De facto
Quo vadis
Pax Romana
Dum spiro spero
Sine qua non
Persona non grata
Mea Culpa

κατακλύζουν κυριολεκτικά τα ελληνικά ΜΜΕ και με κάνουν να σκέφτομαι ότι, στη χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία, οι άνθρωποι τον θετικών επιστημών μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα και μόνο οι πολίτες με κλασσική παιδεία έχουν δικαίωμα στην ενημέρωση!

Κούλουμα.

Από τότε που ήμουν μικρή δεν μπορούσα να καταλάβω τη χρησιμότητα αυτού του εθίμου.
Εντάξει, δε λέω για τους χαρταετούς, χαίρονται τα πιτσιρίκια (ενίοτε και οι γονείς)... Για το ότι τρώμε σε μια μέρα όσα θαλασσινά δεν τρώμε όλη την υπόλοιπη χρονιά, γι'αυτό λέω.
Ρωτούσα κι εγώ, σαν περίεργο πιτσιρίκι, να μάθω γιατί γίνεται αυτό. "Για να μπούμε στη νηστεία" έλεγαν οι μεγάλοι. "Και πρέπει, για να μπούμε στη νηστεία, να φάμε από 2 κιλά θαλασσινά ο κάθε ένας;" αναρωτιόμουν εγώ.
Τα χρόνια πέρασαν, εγώ μεγάλωσα, αλλά την ίδια απορία έχω ακόμα! Δεν μπορούμε δηλαδή να μπούμε στη νηστεία χωρίς να καταναλώσουμε την έκταση του λεκανοπεδίου Αττικής σε λαγάνες και τον όγκο της λίμνης του Μαραθώνα σε ταραμά;
Μάλλον δε θα μπορέσω ποτέ να το καταλάβω... Δεν είμαι εγώ για παραδοσιακά πράγματα...

Άντε και του χρόνου!

Fora... κατηφόρα!!!

Διάβασα το άρθρο της κ. Έλενας Ακρίτα, που για δεύτερη συνεχή φορά ασχολείται με τα blogs και τα forums (τα fora, όπως επιμένει να τα αποκαλεί η ίδια) και δεν κατάφερα να το περάσω στο "ντούκου"!

Σας παραθέτω λοιπόν το άρθρο της και τις δικές μου σκέψεις...

Fora παρτίδα

Πολύ πρωτότυπος τίτλος… Δεν τον έχω ξαναδεί!

ΣΕ ΣΥΝΕΧΕΙΑ της προηγούμενης εβδομάδας, μπαίνουμε χαρωπά στο κεφάλαιο «Διαδίκτυο Νο 2» και στα fora (είπαμε, πληθυντικός του forum:

Είπαμε, δεν ξέρω Λατινικά! Α, κλείστε και την παρένθεση…

Από ΄δώ και κάτω θα τα αποκαλούμε απλά φόρουμ, γιατί το πολύ το κυριλέ(ισον) το βαριέται κι ο Θεός!

Ο Θεός δεν βαριέται τίποτα… Ο σοφός λαός λέει για τον παπά κι εγώ για τους αναγνώστες…

Τα φόρουμ, ως χώροι διαλόγου, είναι λιγότερο μοδάτα από τα blogs. Όμως, οι περισσότεροι bloggers (και συνήθως οι πιο γερές πένες) ξεκίνησαν ως μέλη των ελληνικών φόρουμ.

Επειδή κάποιοι (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε) δε μας επέτρεπαν τον διάλογο, είπαμε να κάνουμε μονόλογο.

Και παρ΄ όλη την άνθηση των blogs (πόσα είναι ζωή να ΄χουν; Κοντεύουν πια τις 40.000;) τα φόρουμ ζουν, ανθούν και λουλουδίζουν. Άλλα μικρότερα, άλλα μεγαλύτερα, μονοθεματικά, πολυθεματικά, ενδιαφέροντα, αδιάφορα.

Ενημερωμένη σας βρίσκω…

Για όσους ενδιαφέρονται, έχω συγκεντρώσει εδώ κάποιες διευθύνσεις. (Ξέρετε πόσες ώρες μου πήρε; Την ίδρωσα τη φανέλα για πάρτη σας!) Πρώτα όμως να πούμε πέντε πραγματάκια, έτσι ως μπούσουλα:

Είμαι όλη αυτιά… εεε, μάτια ήθελα να πω.

Για τους μη εξοικειωμένους με την τεχνολογία: για να συμμετάσχεις σε ένα φόρουμ δεν πληρώνεις.
Δωρεάν είναι! Τζάμπα πράμα. Αυτό για να μη νομίσει κάποιος αναγνώστης ότι κάνουμε διαφήμιση. Για να εγγραφείς, απλά διαλέγεις ψευδώνυμο, κωδικό εισόδου και δίνεις κάποιο mail που θα το γνωρίζουν μόνο οι διαχειριστές του φόρουμ.

Έτσι ακριβώς!

Πρέπει να είσαι πάνω από 18 χρόνων. Αν είσαι μικρότερος χρειάζεσαι μια γραπτή «γονική συναίνεση». (Δυστυχώς, αυτό είναι τρέχα γύρευε: αν δηλώσεις 18 χωρίς να είσαι, πώς θα σε ανακαλύψουν;)

Εδώ μου τα χαλάτε… Δεν σας βρίσκω ενημερωμένη σε αυτό το κομμάτι… Το όριο των 18 ετών εξαρτάται αποκλειστικά από το περιεχόμενο του forum. Αν το περιεχόμενο δεν είναι ακατάλληλο για ανηλίκους, τότε η γονική συναίνεση χρειάζεται για άτομα κάτω των 13 ετών.

Αφού γίνεις μέλος, μπορείς να συζητήσεις, να τοποθετηθείς, να συμφωνήσεις, να διαφωνήσεις ή και να ανοίξεις εσύ ένα νέο θέμα που σε ενδιαφέρει.

Ε, φυσικά! Αλλιώς τι forum θα ήταν;

Επειδή όμως τίποτα δεν είναι αγγελικά πλασμένο, να θυμάσαι ότι στα φόρουμ συχνά τα μπινελίκια δίνουν και παίρνουν.

Ε, φυσικά! Αλλιώς τι forum θα ήταν;

Και η ανωνυμία το ενθαρρύνει αυτό.

Είναι γνωστό ότι η ανωνυμία σε κάνει άλλο άνθρωπο… και η επωνυμία χειρότερο!

ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ κοινωνία, έτσι και σε ένα φόρουμ θα συναντήσεις έξυπνους, χαζούς, καλλιεργημένους, στούρνους, συμπαθείς, αντιπαθείς, λαμπερούς και ηλίθιους!

Και πολλούς χαζούς, στούρνους, αντιπαθείς και ηλίθιους που παριστάνουν τους έξυπνους, καλλιεργημένους, συμπαθείς και λαμπερούς!

Και τέλος, υπάρχουν φόρουμ με δεκάδες χιλιάδες μελών κι άλλα που είναι μικρά. Να θυμάστε: ουκ εν τω πολλώ το ευ!

Πώς λέμε μικρό στο μάτι… Κάτι τέτοιο, ε;

Και πάμε σε κάποιες διευθύνσεις που αλίευσα (ζητώ συγγνώμη σε άλλα πολύ αξιόλογα που δεν τα πήρε το μάτι μου):

Και πολύ καλά έκανε το μάτι σας… Εσείς δεν είπατε: «Να θυμάστε: ουκ εν τω πολλώ το ευ!»;

● http://gnomi.9,forumer.com/index Ένα μικρό φόρουμ, κάτι σαν... ξενοδοχείο- μπουτίκ. Κατά την ταπεινή μου άποψη, από τα καλύτερα που έχω συναντήσει στο Διαδίκτυο. Εξαιρετικές πένες, συναρπαστικές συζητήσεις, σοβαρή επιχειρηματολογία. Θέματα: Κοινωνία, Πολιτική, Παιδεία, ΜΜΕ, Ποίηση και Λογοτεχνία, Επιστήμες, Μουσική, Θέατρο και Σινεμά, Ανθρώπινες Σχέσεις, Πληροφορική.

Δεν το ήξερα, αλλά τώρα που το είπατε, δε σκοπεύω να το μάθω!

● www.multiforums.gr/ Με τις εξής ιδιαιτερότητες: στην ουσία, είναι πέντε φόρουμ στη συσκευασία του ενός. Δηλαδή έχει πέντε διαφορετικά «δωμάτια»: το Κόκκινο (σχέσεις, διασκέδαση, χαβαλές, έρωτας). Το Πράσινο (το στέκι των φιλάθλων). Το Μπλε (των επιστημών). Το Καφέ (γραμμάτων και τεχνών). Το Λευκό (πολιτική και κοινωνικά θέματα). Πολύ καλό φόρουμ, με μεγάλη ζωντάνια.

Το ξέρω κι εγώ… Θυμίστε μου να μην το ξαναεπισκευθώ!

● www.sxeseis.gr/index Εστιασμένο σε κοινωνικά θέματα: έρωτας, φιλία, γάμος, οικογένεια, επάγγελμα, γονείς, παιδιά κ.λπ.

Δεν το θεωρώ αξιόλογο… Ούτε καν άξιο αναφοράς.

● http://phorum.gr Πολυθεματικό. Από Πληροφορική μέχρι Διαδίκτυο, από επιστήμες μέχρι ψυχαγωγία και από πολιτική μέχρι αθλητισμό.

Στα πολυθεματικά γίνεται συνήθως ένα μικρό… μπάχαλο!

Και τώρα, ας πάμε στα πιο εξειδικευμένα.

Πάμε να δούμε τι θα δούμε…

● http://filosofia.gr/forum/index
php. Προβληματισμοί φιλοσοφικού περιεχομένου, ανταλλαγή απόψεων, ενότητα για πανεπιστημιακά θέματα.

Δεν το γνωρίζω το εν λόγω fοrum αλλά, πολύ κουλτουρέ ακούγεται… Και έχω πρόβλημα δυσπεψίας των κουλτουρέ τύπων… και ειδικότερα των ψευτοκουλτουρέ!

● www.e-psychology.gr/forum Άγχος- φοβίες, κατάθλιψη, ψυχοδραστικές ουσίες- εξαρτήσεις, κακοποίηση, απώλεια- πένθος, ψυχώσεις, διαταραχές προσωπικότητας, σχέσεις- σεξουαλικότητα, βρεφική- παιδική- εφηβική ηλικία.

Αυτό με τις ψυχώσεις και τις διαταραχές προσωπικότητας, κάτι μου λέει αλλά δεν μπορώ να θυμηθώ… (ή μήπως δεν θέλω να θυμηθώ;)

● http://eva17121.12.forumer.com «Γυναικείο» στέκι. Εκτός από ενότητες οικογένειας, επαγγέλματος, ομορφιάς, μεγάλη έμφαση δίνεται στις νέες μητέρες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Ωραίο ακούγεται, δεν μπορώ να πω… Μήπως όμως θα έπρεπε να φτιαχτεί και ένα με αμιγώς ανδρικό περιεχόμενο; Έχουν κι αυτοί ψυχή… Λέω να φτιάξουμε ένα… Σκέφτηκα και το URL... adam17121.12.forumer.com

● http://www.myphone.gr/forum (Ίσως το μεγαλύτερο φόρουμ με περίπου 100.000 μέλη). Εστιάζει αμιγώς στην τεχνολογία (κινητή τηλεφωνία, υπολογιστές, υπηρεσίες on-line, παιχνίδια κ.λπ.)

Πολυκοσμία κι εκεί, ε; Μα εσείς δεν είπατε: «Να θυμάστε: ουκ εν τω πολλώ το ευ!»;

● http://greektvsubs.gr/forum Αμιγώς ψυχαγωγικό. Οτιδήποτε έχει να κάνει με τηλεόραση και (δευτερευόντως) κινηματογράφο. Έμφαση στις αγαπημένες σας ξένες σειρές: εκεί μπορείτε να βρείτε πολύτιμο υλικό.

Τηλεοπτικές σειρές είπατε; Ευχαριστώ πολύ, προτιμώ τον κινηματογράφο.

● http://www.dys.gr/e/index Απλά εξαιρετικό.
Για γονείς, παιδιά και νέους ανθρώπους που έχουν δυσλεξία ή άλλες μαθησιακές δυσκολίες, το φόρουμ αυτό είναι ένας θησαυρός. Υπάρχει σοβαρότατη και πλήρης αρθρογραφία, βιβλιογραφία, νομοθεσία, αλλά και εκπληκτικές συζητήσεις και επί της ουσίας ψυχική στήριξη στα μέλη.

Πραγματικά καλό. Έχω αντλήσει πληροφορίες πριν μερικούς μήνες για μια εργασία σχετικά με τις μαθησιακές δυσκολίες… Από μηχανή αναζήτησης το βρήκα, δεν χρειάστηκε διαφήμιση…

ΠΑΡΕΛΕΙΨΑ ΠΟΛΛΑ φόρουμ (κυρίως μονοθεματικά που ασχολούνται με αθλητισμό, μουσική, τηλεοπτικές σειρές κ.λπ.).

Όταν λέμε τηλεοπτικές σειρές εννοούμε «Αν υπήρχες θα σε χώριζα», «Βέρα στο δεξί» κλπ. ή κάποιες άλλες;

Ίσως μια άλλη φορά...

Ίσως μια άλλη φορά τι; Θα διαφημίσετε περισσότερα sites απ’ όσα διαφημίσατε τώρα; Δεν ξέρω αν το γνωρίζεται, αλλά η διαφήμιση δεν είναι κάτι που αποφέρει μόνο χρηματικό κέρδος… Μπορεί να γίνει και ένα άλλο είδος διαφήμισης… η αλληλοδιαφήμιση!

Κάντε ένα κλικ κι όπου σας βγάλει. Και μην ξεχνάτε. Μια τσάρκα στη λιακάδα είναι πάντα καλύτερη από μια τσάρκα στο Διαδίκτυο.

Σοβαρά; Και τότε γιατί σε όλο το άρθρο σας διαφημίζετε sites και όχι αξιοθέατα της πόλης;

Καλό σερφάρισμα!

Εγώ θα πω κάτι άλλο… Καλές βόλτες στη λιακάδα!

Με... fora.

Αν και μερικοί γνώστες Λατινικών επιμένουν να τα αποκαλούν fora, στη διεθνή διαδικτυακή ορολογία απαντώνται ως forums. Αν κάνετε αναζήτηση με τη λέξη "fora" στο google, το αποτέλεσμα που θα πάρετε είναι ένα πλήθος διαδικτυακών τόπων που είναι κυρίως ελληνικοί. Στους διαδικτυακούς τόπους που δεν είναι ελληνικοί, η λέξη "fora", συνήθως, δεν υποδηλώνει τους διαδικτυακούς τόπους στους οποίους οι εγγεργαμμένοι χρήστες ανταλλάσσουν απόψεις.
Επιτρέψτε μου λοιπόν, όλοι όσοι σπεύδετε με κάθε δοθείσα ευκαιρία να πείτε ότι ο πληθυντικός αριθμός του "forum" είναι "fora", να χρησιμοποιώ τη λέξη "forums" όσο αυτή χρησιμοποιείται διεθνώς αντί της λέξεως "fora".

Εκκολαπτόμενη blogger

Χαιρετώ όλους τους χρήστες!

Ονομάζομαι Μαρία (επιτρέψτε μου να μην σας πω περισσότερα για μένα) και αποφάσισα να γίνω blogger.
Τί είναι αυτό που με ώθησε στην δημιουργία ενός δικού μου ιστολογίου; Μα φυσικά αυτά που λέγονται όλες αυτές τις μέρες για τα blogs. Ως αντιδραστικό στοιχείο, δε θα μπορούσα να μην πάω κόντρα στον όχλο που θέλει τους bloggers υπεύθυνους για όλα τα δεινά που έχουν πλήξει την ανθρωπότητα! Υπερβάλλω; Μάλλον όχι...